Nasz najlepszy lekarz Organizm - Skóra

Nasz najlepszy lekarz – Organizm.

Trochę o funkcji odpornościowej jaką spełnia nasz największy i najbardziej niedoceniany narząd - Skóra.

• Skóra spełnia różnorodne funkcje. Odbiera bodźce poprzez receptory, które znajdują się w skórze i naskórku oraz włóknach nerwowych. Jest odpowiedzialna za termoregulację ustroju. Odbywa się to poprzez powierzchowne sploty naczyniowe, bierne owłosienie, gruczoły potowe. Osłania przed otarciami i amortyzuje siły działające zewnątrz. Dzięki gruczołom łojowym spełnia też ochronę chemiczną. Łój zmieszany z potem tworzy na powierzchni cienką warstwę emulsji olejowo-wodnej, która chroni skórę przed szkodliwym działaniem czynników chemicznych. Kwaśny odczyn łoju jest też czynnikiem przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybiczym. Jej funkcja ochronna obejmuje też wytwarzanie melaniny w skórze, chroniąc jej głębsze warstwy przed szkodliwym działaniem promieni ultrafioletowych. Skóra kontroluje wchłanianie witamin i hormonów, wytwarza witaminę D3 i magazynuje też tłuszcz w tkance podskórnej. Praca gruczołów potowych reguluje gospodarkę wodno-mineralną.

• Ważną funkcją skóry jest funkcja odpornościowa. Biorą w niej udział komórki Langerhansa. Zasiedlają one głębokie warstwy naskórka i rozpoznają pojawiające się w nim antygeny. Miejscem ich powstawania jest szpik kostny skąd trafiają do krwi, która transportuje je do odpowiednich tkanek. Posiadają wypustki, które sięgają aż do najbardziej zewnętrznej warstwy rogowej. Łączą się one w sieć tworzącą barierę immunologiczną. Po kontakcie z obcą substancją lub patogenem, "podejmują decyzję", czy w danej sytuacji konieczne jest pobudzenie układu odpornościowego. Jeśli tak, rozpoczyna się proces odpowiedzi immunologicznej i neutralizacji "intruza". Jeśli nie, rozwija się tzw. tolerancja immunologiczna. Są one wyposażone w narzędzia pozwalające na "wyłapanie" z potencjalnie niebezpiecznych cząsteczek i drobnoustrojów m.in. tzw. receptory rozpoznające patogeny. Pochłaniają one dany obiekt. Wykorzystują do tego: fagocytozę ("zjadanie" cząstek stałych), pinocytozę (pochłanianie substancji płynnych), endocytozę z udziałem specjalnych receptorów. W celu prezentacji antygenu komórki Langerhansa potrafią opuszczać skórę i przemieszczać się do komórek układu odpornościowego w węzłach chłonnych. W tym procesie powstają również komórki pamięci immunologicznej.